به نقل از «ایران اکونومیست»

دستیابی به طول عمر بیشتر با بررسی یک پروتئین تنظیمی

تاریخ انتشار: ۲۳ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۰۹۲۶۴

دانشمندان می‌گویند یک پروتئین موسوم به CHIP می‌تواند سیگنال‌های طولانی‌مدت مانند گیرنده‌های انسولین در سلول را به تنهایی بهتر از حالت جفتی کنترل کند و می‌تواند کلید زندگی طولانی‌تر باشد.

به گزارش ایران اکونومیست و به نقل از آی‌ای، به گفته محققان دانشگاه کلن(Cologne)، یک پروتئین به شکل واحد در مقایسه با حالت گروهی، می‌تواند به طور موثرتری سیگنال‌های پیری را تنظیم و تعدیل کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این محققان در مطالعه جدید خود کشف کرده‌اند که پروتئینی موسوم به CHIP می‌تواند سیگنال‌های زندگی طولانی‌مدت مانند گیرنده‌های انسولین را در سلول به تنهایی بهتر از حالت جفتی کنترل کند.

پروتئین CHIP در موقعیت‌های استرس سلولی اغلب به عنوان یک "همودایمر" - اتصال دو پروتئین یکسان - دیده می‌شود. عملکرد اصلی آن از بین بردن پروتئین‌های آسیب دیده و نادرست چین خورده است. در واقع CHIP، سلول را از این طریق تسویه می‌کند.

برای انجام این کار، CHIP با پروتئین‌های کمکی کار می‌کند تا پروتئین‌های اشتباه تا شده را با زنجیره‌های پروتئین کوچک یوبیکوتین متصل کند.

در نتیجه، سلول، پروتئین‌های آسیب دیده را شناسایی و حذف می‌کند. علاوه بر این، CHIP انتقال سیگنال گیرنده انسولین را تنظیم می‌کند.

یوبیکوتین(Ubiquitin) یک پروتئین تنظیمی کوچک است که تقریبا در تمامی بافت‌های موجودات یوکاریوتی یافت می‌شود. این پروتئین اولین بار در سال ۱۹۷۵ میلادی کشف شد و بعدها ویژگی‌ها و مشخصاتش در طی دهه‌های ۷۰ و ۸۰ میلادی مشخص شد. چهار ژن در بدن انسان موسوم به UBB ،UBC ،UBA52 و RPS27A یوبیکوتین تولید می‌کنند.

محققان می‌گویند محصولات ژنی افزایش دهنده عمر نمی‌توانند فعال شوند، زیرا CHIP به گیرنده متصل شده و آن را تجزیه می‌کند.

تیم تحقیقاتی به سرپرستی پروفسور "تورستن هاپ" اکنون نشان داده است که CHIP ممکن است خود را با یوبیکوتین یکی کند و از تشکیل دایمر(حالت جفتی) جلوگیری کند. آنها همچنین از سلولهای انسانی و یک نماتد موسوم به "Caenorhabditis elegans" در این آزمایش استفاده کردند.

"ویشنو بالاجی" نویسنده ارشد این مطالعه گفت: اینکه CHIP به تنهایی یا به صورت جفت کار کند، به وضعیت سلول بستگی دارد. تحت استرس، پروتئین‌های نادرست تا شده و همچنین پروتئین‌های کمکی زیادی وجود دارد که به CHIP متصل می‌شوند و از یوبیکوتین شدن خودکار، خود برچسب‌گذاری با یوبیکوتین جلوگیری می‌کنند.

وی افزود: پس از اینکه CHIP با موفقیت پروتئین‌های معیوب را پاکسازی کرد، می‌تواند پروتئین‌های کمکی را نیز برای تجزیه علامت‌گذاری کند. این به CHIP اجازه می‌دهد تا خود را در همه جا بیان کند و دوباره به عنوان یک مونومر عمل کند.

"تورستن هاپ" می‌گوید: جالب است که تعادل مونومر-دایمر CHIP در بیماری‌های عصبی مختل شده است.

گام بعدی این است که محققان تعیین کنند آیا پروتئین یا گیرنده دیگری وجود دارد که مونومر CHIP با آنها تعامل داشته باشد و عملکرد آنها را کنترل کند؟

محققان به منظور ایجاد درمان‌های تخصصی‌تر در آینده، به طور ویژه کنجکاو هستند که کدام بافت‌ها، اندام‌ها و بیماری‌ها دارای غلظت بالاتری از مونومرها یا دایمرهای CHIP هستند.

نتایج این مطالعه در مجله Molecular Cell منتشر شده است.

 

منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: پروتئین ، طول عمر

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: پروتئین طول عمر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۰۹۲۶۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

غنی‌ترین منابع طبیعی کلسیم

آفتاب‌‌نیوز :

برای اکثر بزرگسالان، مصرف حداقل 1000 میلی گرم کلسیم در روز توصیه می شود، اگرچه گروه های خاصی از جمله نوجوانان، زنان یائسه و افراد مسن تر به مقدار بیشتری نیاز دارند. محصولات لبنی مانند شیر، پنیر و ماست سرشار از کلسیم هستند، اما منابع دیگری نیز وجود دارند.

 دانه‌ها

دانه ها از جمله کنجد، تخم کرفس و دانه های چیا و خشخاش از غنی ترین منابع کلسیم هستند. دانه ها همچنین پروتئین و چربی های سالم را تامین می کنند. به عنوان مثال، دانه های چیا سرشار از اسیدهای چرب امگا 3 گیاهی هستند. دانه های کنجد نیز علاوه بر کلسیم، حاوی سایر مواد معدنی از جمله مس، آهن و منگنز است.

پنیر

بیشتر پنیرها منابع عالی کلسیم و پروتئین هستند. بدن کلسیم موجود در محصولات لبنی را راحت تر از منابع گیاهی جذب می کند. علاوه بر این، پنیرهای کهنه و سفت به طور طبیعی دارای لاکتوز کمی هستند و هضم آنها برای افراد مبتلا به عدم تحمل لاکتوز آسان‌ تر است. یک بررسی نشان می دهد که افزایش مصرف لبنیات ممکن است با کاهش خطر ابتلا به بیماری های قلبی مرتبط باشد. بررسی دیگری نشان داد که مصرف منظم شیر و ماست با کاهش خطر ابتلا به سندرم متابولیک مرتبط است. با این حال، پنیر پرچرب می تواند دارای چربی اشباع و کالری بالایی باشد. همچنین برخی از پنیرها حاوی مقادیر زیادی سدیم هستند که مصرف آن ها را محدود می کند.

ماست

ماست از غنی ترین منابع کلسیم است. بسیاری از انواع ماست غنی از پروبیوتیک ها -انواعی از باکتری های مفید که می توانند به افزایش جذب مواد مغذی و بهبود عملکرد و ارتقا سلامت بدن از جمله سیستم ایمنی، دستگاه گوارش و قلب کمک کنند- می باشند. یک فنجان ماست حاوی کلسیم و مقدار زیادی فسفر، پتاسیم و ویتامین های B2 و B12 است. ماست های کم چرب اغلب حاوی کلسیم بیشتری هستند. اگرچه ماست یونانی منبع خوبی برای پروتئین است، نسبت به ماست معمولی کلسیم کمتری دارد. علاوه بر این برخی تحقیقات نشان می دهند که مصرف منظم ماست با کاهش خطر ابتلا به بیماری های قلبی و دیابت نوع 2 مرتبط است.

ساردین و ماهی سالمون کنسرو شده

ساردین و ماهی سالمون کنسرو شده به لطف استخوان های خوراکی خود از غنی ترین منابع کلسیم هستند. این ماهی های چرب همچنین پروتئین با کیفیت بالا و اسیدهای چرب امگا 3 را فراهم می کنند که می توانند از سلامت قلب، مغز و پوست حمایت کنند. در حالی که غذاهای دریایی ممکن است حاوی جیوه باشند، ماهی های کوچکتر مانند ساردین میزان کمی جیوه دارند. علاوه بر این، ساردین و سالمون هر دو دارای سطوح بالایی از سلنیوم هستند که می تواند از مسمومیت با جیوه جلوگیری کند.

لوبیا و عدس

لوبیا و عدس سرشار از فیبر، پروتئین و ریزمغذی ‌ها از جمله آهن، روی، فولات، منیزیم و پتاسیم هستند. برخی از انواع لوبیا مثل لوبیا سفید حاوی مقادیر مناسبی کلسیم نیز می باشند. سایر انواع لوبیا و عدس دارای مقدار کمتری کلسیم هستند. تحقیقات نشان می دهند که مصرف لوبیا می تواند به کاهش سطوح کلسترول بد (LDL) کمک کند و خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را کاهش دهد.

 

منبع: خبرگزاری ایسنا